Όταν το 2022 το αμερικανικό Κογκρέσο προσκάλεσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε δηλώσει ενώπιον των μελών της Γερουσίας και της Βουλής των ΗΠΑ ότι «Δεν θα ανεχθούμε παραβιάσεις της κυριαρχίας μας – Οι υπερπτήσεις πρέπει να πάψουν άμεσα», επίσης είχε προτείνει στους Αμερικανούς  “να μην πουλήσουν F-16 αεροπλάνα στους Τούρκους”. Το 2023, με τη «Διακήρυξη των Αθηνών Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας», ο Κυριάκος Μητσοτάκης άνοιξε την πόρτα στους Τούρκους για να απαιτούν και να παίρνουν ότι επιθυμούν από την Ελλάδα.

Όταν το 2020 υπήρξε η κρίση με το Ορούτς Ρέις, οι Τούρκοι είχαν φθάσει μόλις 7 ναυτικά μίλια (περίπου 13 χιλιόμετρα) έξω από το Καστελλόριζο. Στην πραγματικότητα με αυτή την κίνηση οι Τούρκοι έστελναν το εξής μήνυμα, ότι η Ελλάδα έχει πρόσβαση μόνο σε χωρικά ύδατα μέχρι 6 ναυτικά μίλια και ότι πρόσβαση της Ελλάδας στα χωρικά ύδατα των 12 ναυτικών μιλίων δεν υφίσταται. Μάλιστα, τότε είχε βγεί ο τότε πολυπράγμων υπουργός επικρατείας, ο Γιώργος Γεραπετρίτης, ο οποίος είπε ότι τα ελληνικά χωρικά ύδατα είναι μέχρι τα 6 ναυτικά μίλια, δηλαδή ότι αυτή είναι η κόκκινη γραμμή, ενώ ένας άλλος υπουργός της ΝΔ τότε έλεγε στα ΜΜΕ, ότι τα 12 ναυτικά μίλια είναι εθνικισμός. Τέσσερα χρόνια αργότερα στο επεισόδιο της Κάσου (23 Ιουλίου 2024) η ελληνική κυβέρνηση σήκωσε τα χέρια της, και στην κυριολεξία αποδέχθηκε τη δήλωση της Τουρκίας ότι «τα ελληνικά νησιά δεν υπάρχουν, και ότι απλά αποτελούν προέκταση των τουρκικών ακτών, και επομένως βρίσκονται υπό την κυριαρχία της». Η άτακτη υποχώρηση της ελληνικής πλευράς με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης της έντασης στην Κάσο (όπως και στα Ίμια), της επίλυσης δια της διπλωματικής οδού, και η απόσυρση του ερευνητικού πλοίου και των 3 ελληνικών πλοίων από την περιοχή, ισοδυναμεί με δήλωση αποδοχής ότι η Τουρκία  έχει κυριαρχία στην περιοχή.

Μέχρι στιγμής όσα έχουν κερδίσει, και συνεχίζουν να κερδίζουν οι Τούρκοι στο πεδίο με τη βοήθεια της ελληνικής κυβέρνησης και της Διακήρυξης των Αθηνών βοηθά επίσης τους γείτονες μας να εφαρμόσουν τα τετελεσμένα και εγγράφως. Είναι εμφανής ο ενδοτισμός της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη (όπως και των άλλων κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης) η οποία κατά βάση αναγνωρίζει ελληνική και τουρκική συγκυριαρχία τόσο στο βυθό του Αιγαίου και ακόμα χειρότερα αναγνωρίζει το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Έλληνες πολιτικοί, κόμματα και ΜΜΕ συμμετέχουν σε ένα ομαδικό ψέμα το οποίο είναι η αποσιώπηση της αλήθειας. Γιατί όλοι τους στηρίζουν την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών συμφερόντων της  Τουρκίας; Εμείς ως Έλληνες είμαστε διατεθειμένοι να παραδώσουμε τα πάντα στις ορέξεις της Τουρκίας, όταν άντρες, γυναίκες, και παιδιά έδωσαν το αίμα τους για την απελευθέρωση της σημερινής Ελλάδας; Δυστυχώς υπάρχει μια ομαδική συνέργεια των συστημικών ΜΜΕ με την επικοινωνιακή στρατηγική κυριαρχία της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και των χαμηλών τόνων των μεγάλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, ώστε να μην φθάνει η αλήθεια στον κόσμο. Επομένως υλοποιείται ένα σχέδιο ομαδικού υπνοτισμού του ελληνικού λαού με αποτέλεσμα την πλήρη χειραγώγηση του. Όσοι βρίσκονται στον αντίποδα αυτής της ισχυρής επικοινωνιακής συμμαχίας, (όπως η εφημερίδα Εστία και διάφοροι Youtubers), είναι τόσο μικροί σε μέγεθος που δεν δύνανται να ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου.

Οι Τούρκοι συνεχίζουν να κερδίζουν σε όλα τα πεδία, τόσο σε στρατιωτικές όσο και διπλωματικές μάχες. Είμαι βέβαιος ότι σύντομα όλα αυτά θα αποτυπωθούν και εγγράφως σε διεθνείς ντροπιαστικές συμφωνίες όπως έκαναν και οι προηγούμενοι πολιτικοί μας όπως: ο Κ. Καραμανλής (1976, το Πρωτόκολλο της Βρέμης), Ανδρέας Παπανδρέου (1988, εγκατέλειψε την πολιτική της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας ως τη μόνη νομική διαφορά της Ελλάδας με την Τουρκία και της παραπομπής της στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης), Κ. Μητσοτάκης (1993, ήταν υπέρ του ονόματος Βόρεια Μακεδονία χωρίς να συνεννοηθεί με το υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς), Κ. Σημίτης (1996, αγόρασε την ειρήνη στα Ίμια ευχαριστώντας τους Αμερικανούς και αφήνοντας σε εκκρεμότητα τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να κάνουν συνεχώς παραβιάσεις από αέρος και θάλασσας), Γιωργάκης Παπανδρέου ως υπουργός εξωτερικών του Κ. Σημίτη (δραστηριοποιήθηκε στο ξεπούλημα των ελληνικών συμφερόντων, και στη στήριξη του ανθελληνικού σχεδίου Ανάν για τη Κύπρο), Α. Τσίπρας (2019, ξεπούλησε σε χρόνο εξπρές το όνομα της Μακεδονίας μας), Κυριάκος Μητσοτάκης (σταμάτησε την εκμετάλλευση των ελληνικών υδρογονανθράκων, διαχειρίστηκε λάθος τον πόλεμο της Ουκρανίας με αποτέλεσμα να αποδυναμώσει την ασφάλεια των νησιών μας στο Αιγαίο, 2023 Διακήρυξη των Αθηνών).

Σήμερα, η Τουρκία εκτός από τα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα και την πολεμική αυτάρκεια που έχουν στη διάθεση τους, επίσης είναι έτοιμοι να πεθάνουν για τα συμφέροντα της πατρίδας τους. Το βλέπουμε σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη. Οι Τούρκοι αξιωματικοί και στρατιώτες πηγαίνουν και δίνουν το αίμα τους. Στην αντίπερα όχθη οι Έλληνες δεν κάνουμε το ίδιο, επιβεβαιώνοντας αυτό που λέει ο Θουκυδίδης “ο αδύναμος υποχωρεί και ο δυνατός πηγαίνει όσο του επιτρέπει η δύναμή του”.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι πάντα στο μυαλό του Έλληνα υπήρχε λίγο-πολύ μια βάση συνεργασίας με τον εισβολέα. Πριν πέσει η Κωνσταντινούπολη στα χέρια του Μωχάμεντ του Πορθητή, το μίσος των φανατικών ανθενωτικών για τη Δυτική Εκκλησία ήταν τόσο μεγάλο που πολλοί θεωρούσαν ότι ήταν καλύτερα να πέσει η Πόλη στα χέρια των Οθωμανών παρά στους Δυτικούς. Στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρχαν πολλοί που έλεγαν τι Εγγλέζοι, τι Γερμανοί όλοι τους ίδιοι είναι. Έτσι και σήμερα υπάρχουν πάρα πολλοί που λένε δεν πάω να σκοτωθώ για την πατρίδα μου από τη στιγμή που επί 50 χρόνια οι Έλληνες πολιτικοί ρεμπεσκέδες ξεπούλησαν, υποβάθμισαν και κατέστρεψαν την Ελλάδα, καλύτερα να έχω τους Τούρκους πάνω από το κεφάλι μου παρά τους Έλληνες νταβατζήδες. 

Το συμπέρασμα είναι ότι οι σημερινές πολιτικές προσεγγίσεις της Ελλάδας προσδίδουν τεράστιο momentum στην Τουρκία, ενώ ταυτόχρονα στερεί τα ελληνικά νόμιμα δικαιώματα μας όσο αφορά τα χωρικά μας ύδατα με αποτέλεσμα να στραγγαλίζονται οι οικονομικές δραστηριότητες της χώρας μας, και η γεωπολιτική μας ασφάλεια. Επίσης υπάρχει εκτεταμένη παρασιώπηση της αλήθειας. Εδώ και χρόνια, εφαρμόρζεται μια δυναμική Τουρκική οικονομική και πολιτιστική επιρροή στην Ελλάδα. Αν αρχίσουμε και παραδίδουμε την εθνική κυριαρχία μας στην Τουρκία αυτό θα έχει σημαντικές συνέπειες για την εθνική μας ύπαρξη, με πρώτο θύμα τις ελληνικές ακριτικές περιοχές οι οποίες θα υποστούν σοβαρές γεωστρατηγικές συνέπειες. Επομένως τόσο οι ελληνικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης όσο και οι Έλληνες πολίτες έχουν αποδείξει ότι είναι δεκτικοί σε κάθε τι που μας υπαγορεύει η Τουρκία.

Οι συνεχείς υποχωρήσεις μας στα θέλω της Τουρκίας αποδεικνύουν ότι μας διακρίνει μια αδυναμία, καθώς επίσης ότι δεν έχουμε ικανές δυνάμεις για να αποτρέψουμε την Τουρκία. Δηλαδή δεν έχουμε τα απαιτούμενα πυρομαχικά για ένα μακρύ πόλεμο με την Τουρκία, δεν έχουμε τις δυνατότητες να αναπληρώνουμε τις οποιεσδήποτε απώλειες από ένα πόλεμο με την Τουρκία, και τέλος δεν έχουμε τη διάθεση να πεθάνουμε για την πατρίδα μας. Στην αντίπερα όχθη η Τουρκική πολεμική μηχανή διαθέτει όλα τα παραπάνω.