Ο μυθικός Ίκαρος μας είχε προειδοποιήσει από την αρχαιότητα για το τι να μην κάνουμε. Δεν τον ακούσαμε, μολονότι η πτώση του κατέχει περίοπτη θέση στην ελληνική παιδεία. Ο Ίκαρος αψήφησε τους νόμους της φύσης και τις συμβουλές του πατέρα του, του Δαίδαλου, με αποτέλεσμα να λιώσουν τα κέρινα φτερά του από την αλαζονεία του. Έτσι ακριβώς και ο νεότερος Έλληνας Ίκαρος αψηφώντας τα πλαίσια των κανόνων της πολιτικής και της οικονομίας, που εξασφαλίζουν τη συνοχή και τη βιωσιμότητα ενός εθνικού προοδευτικού εγχειρήματος, παρασύρθηκε και παγιδεύτηκε στην παρακμή και την καταστροφή του.

Από το 1974 μέχρι το 2023 οι κυβερνήσεις λειτούργησαν μυωπικά επιβάλλοντας βραχυπρόθεσμες λογικές με αποτέλεσμα να δυσχεραίνουν τις μακροπρόθεσμες πολιτικές τους. Κι αυτό γιατί η εξουσία που ασκούσαν οι κυβερνήσεις μέσα από το κράτος δεν ήταν υπέρ του συλλογικού συμφέροντος, αλλά υπέρ κάποιων συμφερόντων που ιδιοποιούνταν τον δημόσιο πλούτο. Οι πολιτικές πράξεις των κομμάτων εξουσίας διέπραξαν μειοδοσίες. Δυστυχώς το μεγαλύτερο ποσοστό του λαού μας καταπίνει αυτές τις μειοδοσίες και είναι λυπηρό και επίσης καταστροφικό. Αυτές οι συμπεριφορές θα έπρεπε να μας είχαν ήδη ωθήσει να πετάξουμε τις κομματικές μας ταυτότητες σε συνδυασμό με τα διεφθαρμένα κομματικά στελέχη και να πάρουμε τις εθνικές μας ταυτότητες και να προωθήσουμε τα συμφέροντα της πατρίδας μας. 

Αν συγκρίνουμε την Ελλάδα με τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης ή με τις οικονομικές τίγρεις της ΝΑ Ασίας (Σιγκαπούρη, Ν. Κορέα, Ταϊβάν, Χονγκ-Κονγκ) η χώρα μας βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις.  Το 2023 κλείσαμε 49 χρόνια γεμάτα από φρούδες ελπίδες, σκάνδαλα, διαπλοκές, απογοητεύσεις, εθνικές καταστροφές και καταλήστευση όλων των δημόσιων και κοινοτικών πόρων που ήταν διαθέσιμοι. Οι πολιτικοί μας είναι υπεύθυνοι για τις προδοσίες, τις καταστροφές και τις δυστυχίες που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας. Επίσης μεγάλες ευθύνες φέρουν και οι Έλληνες πολίτες ως προς τις πολιτικές τους επιλογές.  

Σήμερα υπάρχει μια ισχυρή πλειοψηφία Ελλήνων η οποία πιστεύει ότι τα πολιτικά μας κόμματα στην πράξη επιλέγουν άσχετους ανθρώπους χωρίς επαγγελματική εμπειρία, χωρίς συνείδηση και χωρίς ωριμότητα, αλλά με μοναδικό κριτήριο την όποια λάμψη, ή δημόσιο όνομα φέρουν ή συνδέονται, αποκλειστικά και μόνο για την περισυλλογή ψήφων. Τα παλαιά κόμματα θεωρούν την πολιτική κλειστό επάγγελμα το οποίο μπορούν να υπηρετούν μόνον τα παραδοσιακά παλιά κόμματα και τζάκια και οι διάφορες οικονομικές οικογενειοκρατίες. Επομένως κάθε καινούργιο κόμμα που δεν προσαρμόζεται, δεν ενδίδει και δεν υποτάσσεται στο σύστημα αυτόματα τοποθετείται από τα ΜΜΕ στην θέση του εχθρού. Οι περισσότεροι πολιτικοί μας δεν μπαίνουν στην πολιτική για να προσφέρουν και να τελειώσουν την καριέρα τους αλλά για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και να χρηματιστούν. Τις περισσότερες φορές τα πολιτικά κόμματα δεν έχουν πετύχει να φιλτράρουν και να κρίνουν σωστά τους υποψηφίους τους, σε συνδυασμό ότι δεν υπάρχουν συστήματα ελέγχων στην Ελλάδα.

Σε μια εποχή που η χώρα έχει ανάγκη από μια βαθιά τομή στον τρόπο που λειτουργεί το πολιτικό σύστημα. Σε μια εποχή που πρέπει να επικεντρωθούμε την εξουσία για να απελευθερώσουμε τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και να αναδιανείμουμε δίκαια την εργασία και τον πλούτο, οι πολιτικοί μας έχουν επιλέξει να διατηρούν την εξουσία στα χέρια τους, και να μας σπρώχνουν προς τα πίσω και να καθυστερούν την εξέλιξη που έχει ανάγκη ο τόπος μας. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που ζουν για την πολιτική και όχι από την πολιτική.

Όλα τα συστημικά κόμματα έχουν κατορθώσει να αποκοπούν από τις κοινωνικές ομάδες που υποτίθεται εκπροσωπούν. Η διαφθορά είναι καρκίνος στην δημόσια ζωή. Η πολιτική διαφθορά τρέφεται όπου υπάρχει εξουσία και χρήμα. Σε όλο τον κόσμο η εξουσία είναι μαγνήτης για το χρήμα, κυρίως το παράνομο. Αργά ή γρήγορα το χρήμα αυτό βρίσκει ανθρώπους να τους επηρεάσει. Ιδιαίτερα ανθρώπους χωρίς ηθικές αρχές και πραγματικό έργο οι οποίοι έχουν επιλεγεί από διεφθαρμένους ανθρώπους και κόμματα. Επομένως ο λαός δεν εντυπωσιάζεται  όταν ακούει για φαινόμενα διαφθοράς, από όποιο κόμμα κι αν προέρχονται. Έτσι με αυτές τις καθημερινές συμπεριφορές αποδεικνύουμε την πλήρη αδυναμία μας να χτίσουμε θεσμούς που να μας προστατεύουν από τέτοια φαινόμενα. Γι’ αυτό τονίζω ότι χρειαζόμαστε ανθρώπους που ζουν για την πολιτική κι όχι από την πολιτική. Η επιτυχημένη ηγεσία είναι να οδηγείς την χώρα στο σωστό μονοπάτι της δημιουργίας και της ανάπτυξης. Οι ηγέτες πρέπει να βλέπουν πέρα από τον ορίζοντα και να σκέφτονται στρατηγικά για το καλό της πατρίδας και των συμπολιτών τους. Δηλαδή κάτι που οι Έλληνες πολιτικοί έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι δεν κάνουν.

Georgios Ardavanis – 11/05/2023