Για 49 χρόνια έβγαιναν στα μπαλκόνια οι πολιτικοί ηγέτες του ΠΑΣΟΚ για να μιλήσουν για εκσυγχρονισμό, ρήξη με το κατεστημένο, και διαφάνεια. Η Νέα Δημοκρατία μιλούσε για πολιτική ευπρέπεια και την Νέα Ελλάδα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για δικαιοσύνη παντού, αλλά έκανε κολοτούμπες στις υποσχέσεις του και στα ιδεολογικά του πιστεύω. Αλήθεια πόσο εκσυγχρονιστικές ήταν οι χρηματιστηριακές φούσκες και τα μαγειρέματα των οικονομικών στοιχείων της χώρας; Πόσο διαφανείς ήταν οι μίζες, οι υποκλοπές και οι κρυφές δανειακές συμβάσεις;

Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ προκάλεσαν έντονο διπολισμό που ξεπέρασε σε συνολική δύναμη το 84% των ψηφοφόρων, και κυβέρνησαν με εναλλαγές την Ελλάδα επί 40 χρόνια (1974-2014). Εκείνη την περίοδο υπήρξε οξύτατη πεζοδρομιακή διαμάχη μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με αποτέλεσμα να πλημμυρίσει η χώρα από οχετό καταγγελιών και ύβρεων ενώ ταυτόχρονα υπήρξαν αμοιβαίες διώξεις Ελλήνων πολιτών λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων. Το 2005, το 4% των Ελλήνων ζούσε στα όρια της φτώχειας. Δέκα χρόνια μετά, το ποσοστό αυτό ξεπέρασε το 37%, και ξαφνικά πολλοί πολίτες άρχισαν να ψάχνουν για τροφή στους κάδους απορριμμάτων για να βρουν τροφή.

Το 2016, επί ΣΥΡΙΖΑ, περίπου 1.448.714 Έλληνες ζούσαν κάτω από τα όρια της ακραίας φτώχειας. Από το 2010 ως τον Μάιο του 2016 έκλεισαν 200.000 επιχειρήσεις, ενώ από το 2008 μέχρι το 2015 χάθηκαν 956.000 θέσεις εργασίας. Την περίοδο 2015-2017, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έκλεισαν 77.357 θέσεις εργασίας ενώ 111.312 ελεύθεροι επαγγελματίες διέκοψαν την δραστηριότητα τους. Από το 1990, άρχισε με εκθετική πρόοδο η είσοδος των μεταναστών, οι οποίοι έφτασαν, το 2016 (θυμάμαι τον Αλέξη Τσίπρα να λέει τότε το αμίμητο «έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε»), το 1.600.000 (νόμιμοι και παράνομοι) με αποτέλεσμα να επηρεάσει την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας.  Από το 2012-2016, ο ληξιαρχικός πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 111.929 άτομα. Αν προσθέσει κάποιος και εκείνους που λόγω της κρίσης μετανάστευσαν στο εξωτερικό είναι εμφανές ότι το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας είναι τεράστιο. Ο συνδυασμός της μετανάστευσης των Ελλήνων και της μαζικής εισόδου αλλοδαπών μεταναστών αλλοιώνει σημαντικά τη δημογραφική σύσταση του ελληνικού έθνους. Το Διεθνές Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Αναλύσεων Συστημάτων της Βιέννης προβλέπει ότι μέχρι το 2050 ο πληθυσμός της Ελλάδας θα συρρικνωθεί κατά 14,5% ενώ στα υπόλοιπα μέλη της ΕΕ ο πληθυσμός θα παρουσιάσει αύξηση κατά μέσο όρο 6,6%.   

Το 1981 η Ελλάδα έγινε το δέκατο μέλος της ΕΕ, εντελώς απροετοίμαστη, έπειτα από επίμονες προσπάθειες του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Η Ελλάδα δεν μπόρεσε ποτέ να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και να συνυπάρχει με επιτυχία με τους λαούς της Δυτικής, της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης. Μετά από 30 χρόνια, το 2011, η πατρίδα μας κατέλαβε την τελευταία θέση της ανάπτυξης και την πρώτη θέση στην διαφθορά. Τόσο οι κυβερνήσεις και οι εκπρόσωποι των κομμάτων της Ελλάδας, όσο και ο ελληνικός λαός, σε μια περίοδο 33 χρόνων, απέτυχαν να δώσουν την παραμικρή σημασία στις υποχρεώσεις μια τόσο σημαντικής πολιτικο-οικονομικής επιλογής, και πορεύτηκαν χωρίς να ακολουθήσουν κανένα από τα θετικά στοιχεία των εταίρων μας σε ότι αφορά τον προγραμματισμό, την υπευθυνότητα, την κοινοβουλευτική ωριμότητα, την πολιτική ηθική και τη χρηστή διαχείριση. Απλούστατα θεώρησαν την ΕΕ ως ένα φιλανθρωπικό ταμείο από το οποίο πίστεψαν ότι μπορούν να αντλούν για πάντα κεφάλαια υπό μορφή δανείων και επιδομάτων. Ακόμα και σήμερα αυτό κάνουν, υπόσχονται αυξήσεις χωρίς υπόβαθρο ανάπτυξης. 

Πρέπει να στιγματίσουμε όλους τους Έλληνες πολιτικούς που συνήψαν δάνεια επί δανείων για να καλύψουν την κακοδιαχείριση από την ανικανότητα τους να συντηρήσουν ένα αδηφάγο κράτος με πελώριο, δυσλειτουργικό Δημόσιο τομέα. Οι πολιτικοί μας εθνοπατέρες χωρίς ίχνος ήθους δεν θέλησαν ποτέ να επικοινωνήσουν στον λαό οτιδήποτε αφορά τις σχέσεις και τις υποχρεώσεις που διαμορφώνονται μεταξύ δανειστών και δανειοληπτών, ή να σφίξουν τα λουριά στον λαό και να αγνοήσουν το πολιτικό κόστος. Με αυτήν την κακοδιαχείριση και την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, το χρέος έφτασε από 2 δισεκατομμύρια το 1981 στα 359 δισεκατομμύρια ευρώ το 2018. Την 4η Νοεμβρίου 2015, η εποπτεία των τραπεζών μας πέρασε από την Τράπεζα της Ελλάδος στην Ευρωπαïκή Κεντρική Τράπεζα. Δύο εβδομάδες αργότερα, την 18η Νοεμβρίου 2015, στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μας οι ξένοι επενδυτές αγόρασαν με τιμή 72% κάτω από αυτήν του χρηματιστηρίου, και 99% κάτω από τα ίδια κεφάλαια τις μετοχές των τραπεζών. Έτσι σήμερα δεν υπάρχουν κρατικές ή ιδιωτικές τράπεζες ελληνικών συμφερόντων.

Επί 49 χρόνια οι εθνοσωτήρες πολιτικοί μας ρημάδιασαν την πατρίδα μας και μας οδήγησαν στο σημερινό κοινωνικό-οικονομικό αδιέξοδο. Το αποτέλεσμα ήταν η ανεργία από τα μηδενικά επίπεδα του 1975 να φτάσει στο 27,5% το 2016, με 62% ανεργία στους νέους. Η αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας διαβρώνεται από τον μεγάλο αριθμό αλλοδαπών που ανέρχονται πλέον σε υψηλότερα ποσοστά σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό. Η συρρίκνωση του πληθυσμού της Ελλάδας συνεχίζεται λόγω του μειωμένου αριθμού των γεννήσεων και την μαζική μετανάστευση των άξιων Ελλήνων. Στο ίδιο επίπεδο υποβάθμισης βρίσκονται και οι τομείς της υγείας, της παιδείας και της δημόσιας ασφάλειας, με ταυτόχρονη διάλυση του κοινωνικού ιστού και την αποδόμηση των θεμελιωδών αξιών και αρχών της ελληνικής κοινωνίας και του έθνους.

Τους αποτυχημένους πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ διαδέχθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, ένας νέος πολιτικός χωρίς εργασιακή εμπειρία και με ελλειματικά ηγετικά και γνωστικά προσόντα, μαζί με τους άπειρους και ρομαντικούς νεομαρξιστές του ΣΥΡΙΖΑ και τις πολιτικές μεταγραφές κυρίως από το ΠΑΣΟΚ. Όλοι τους προσπάθησαν μάταια να δώσουν λύσεις στην χιονοστιβάδα των κοινωνικο-οικονομικών προβλημάτων και απέτυχαν ολοκληρωτικά. Πρέπει να σημειώσω ότι το πανελλαδικό κλείσιμο των τραπεζών επί ΣΥΡΙΖΑ ήταν πρωτοφανές γεγονός για την νεότερη Ελλάδα, τη στιγμή που οι τράπεζες λειτουργούσαν ακόμα και την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Οι Έλληνες έδειξαν για ακόμα μια φορά στο δημοψήφισμα ότι η μεγαλύτερη μερίδα των Ελλήνων ψηφοφόρων είναι εύπιστοι και αφελείς. Επίσης να σημειώσω ότι στην διάρκεια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ (2015-2019) αν και επέβαλαν τεράστιους φόρους και ληστρικές μειώσεις μισθών και συντάξεων παρόλα αυτά δεν κατάφεραν να καλύψουν τις οικονομικές υποχρεώσεις της χώρας, με αποτέλεσμα να γίνουν υπεύθυνοι για το ανέβασμα του χρέους επιβεβαιώνοντας την ανικανοτητά τους να κάνουν τις σωστές επιλογές και να λαμβάνουν τις σωστές αποφάσεις.    

Επομένως στην διάρκεια των τελευταίων 49 ετών όλες οι κυβερνήσεις μας παρουσιάστηκαν αναποτελεσματικές, και αναξιοπρεπείς στις ιδεολογίες και τις δημόσιες θέσεις τους. Όλοι οι πρωθυπουργοί υπέπεσαν στο αμάρτημα να εξανεμίζουν το δημόσιο χρήμα σε προεκλογικές παροχές, εξασθενώντας την οικονομία. Πολλά από τα σκάνδαλα κουκουλώθηκαν ή απλώς βρίσκονται ακόμη στα συρτάρια της δικαιοσύνης. Μπορεί λοιπόν η επίσημη νομική ετυμηγορία να μην έχει δοθεί, αλλά στα μάτια της κοινής γνώμης, όλες αυτές οι υποθέσεις έχουν την σφραγίδα σκανδάλων. Επαναλαμβάνω, ότι διαφωνώ με την πρόταση εκείνων που λένε να μην τσουβαλιάζουμε όλους και όλα. Η επιτυχημένη διακυβέρνηση μιας χώρας απαιτεί να εφαρμόζεται κατά γράμμα ο νόμος από όλους μας.  Κανένας και τίποτα δεν είναι υπεράνω των νόμων και της πατρίδας. Θεωρώ ότι από την στιγμή που κάποιο στέλεχος μιας κυβέρνησης, ή κόμματος είναι υπεύθυνο για δημόσια, πολιτικά ή προσωπικά σκάνδαλα δεν πρέπει να βρίσκεται στην δημόσια σκηνή ούτε να προστατεύεται από την κομματική τους ομπρέλα. Από την στιγμή που τα πολιτικά κόμματα στηρίζουν και προστατεύουν τέτοια υποκείμενα, και δεν υπάρχει το σθένος να βγουν δημόσια και να τους καταγγείλουν τότε όλοι τους είναι συμμέτοχοι. Οι Έλληνες πρέπει να δείξουν στο πολιτικό μας σύστημα ότι αν νομίζουν ότι με έναν Τσοχατζόπουλο και έναν Παπαγεωργόπουλο καθάρισαν, είναι γελασμένοι.

Τα σκάνδαλα της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας ανά πολιτικόν κόμμα είναι εκατοντάδες, και τα οποία σκοπίμως τα έθαψαν και τα θάβουν οι πράσινοι, οι μπλε και οι κοκκινο-πρασινο-μπλε-κιτρινο-πορτοκαλι-μελιτζανί πολιτικοί, μαζί με τα τηλεοπτικά κανάλια και τους δημοσιογράφους της διαπλοκής για να μας λένε μετά με θράσος πως «μαζί τα φάγαμε.» Δεν πρέπει να τους ακούμε, δεν πρέπει τους πιστεύουμε και κυρίως δεν πρέπει να τους ανεχόμαστε. Την ίδια ώρα που σε ολόκληρη την Ελλάδα υπάρχουν άρρωστοι οι οποίοι μένουν χωρίς φαρμακευτική περίθαλψη και εκατοντάδες χιλιάδες μαστίζονται από την αυξανόμενη φτώχεια και την ανεργία, αυτοί απολαμβάνουν τα ειδικά προνόμια ενώ ταυτόχρονα αυτοπαρουσιάζονται ως υπηρέτες του λαού και εθνοσωτήρες. 

Georgios Ardavanis – 17/05/2023