Μπορεί να είμαστε ηρωικός λαός αλλά επίσης είμαστε αφελείς, συμφεροντολόγοι
και προδότες. Ποια είναι η σχέση των σημερινών Ελλήνων με τους Αρχαίους
Έλληνες; Την απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα την αφήνω σε σας. Πάντως ο καθηγητής
Λιαντίνης έλεγε ότι “Εμείς οι νέοι με τους αρχαίους έλληνες έχουμε τόσα κοινά, όσα ο χασαποσφαγέας με τις
κορδέλες…” Από τη δικιά μου πλευρά θέλω μόνο να παρατηρήσω ότι μπορεί οι
αρχαίοι πρόγονοι μας να μην ήσαν τέλειοι αλλά μας άφησαν μια μεγάλη κληρονομιά
και ένα καλό και έντιμο όνομα. Σήμερα η πλειοψηφία των Ελλήνων, με μπροστάρηδες τους πολιτικούς μας
έχουμε καταστρέψει αυτό το έντιμο όνομα. Η προδοσία είναι στο αίμα μας, όπως
έλεγε και ο καθηγητής μου Σαράντος Καργάκος. Στην εκστρατεία του Μεγάλου
Αλεξάνδρου, οι Έλληνες που
είχαν πάει με το Δαρείο ήταν
πολλοί περισσότεροι από τους Έλληνες που ήταν στο πλευρό του Αλεξάνδρου. Στα 49
χρόνια της μεταπολίτευσης εκτιμώ ότι συγκλίνουμε περισσότερο στην προδοσία παρά
στον ηρωισμό. Μόνο στο δημοψήφισμα του 2015 αντισταθήκαμε σαν πραγματικοί
απόγονοι των Θερμοπυλών αλλά για ακόμη μια φορά οι Έλληνες πολιτικοί μας
πρόδωσαν. Φαίνεται ότι όσο περνούν τα χρόνια αντί να είμαστε υπερήφανοι απόγονοι του Λεωνίδα και του
Κολοκοτρώνη προτιμούμε να είμαστε απόγονοι του Εφιάλτη και του Νενέκου.
Έχουμε αντιπροσώπους στην βουλή των Ελλήνων οι οποίοι δεν παράγουν ουσιώδες
έργο, δεν διαβάζουν τους νόμους,
δεν ασχολούνται με τα κοινά προβλήματα. Η έλλειψη πατριωτισμού, σεβασμού, και της ικανότητας των πολιτικών μας να
αντισταθούν στα διάφορα συμφέροντα μέσα και έξω από τη βουλή και να παλέψουν
για το κοινό καλό δεν υφίσταται. Οι Έλληνες πολιτικοί είναι απλά μαριονέτες και
κοιτάζουν την πάρτη τους. Δηλαδή γενικολογίες, ευχολογίες, υιοθέτηση αιτημάτων,
και επιδομάτων, αλλά μηδέν έργο.
Οι συχνές αναφορές των πολιτικών μας και των ΜΜΕ αναφορικά με τα δικαιώματα
των ΛΟΑΤΚΙ και άλλων ευάλωτων ομάδων δεν πρέπει να αποτελεί πολιτική
προτεραιότητα, και φυσικά δεν λύνει την πλειοψηφία των προβλημάτων της
ελληνικής κοινωνίας. Με αφορμή την καθημερινή προώθηση των ΛΟΑΤΚΙ έχουν
δημιουργηθεί σοβαρά αξιακά και ηθικά προβλήματα. Από την μια πλευρά οι ΛΟΑΤΚΙ
για τις αμβλώσεις ωρύονται ότι η γυναίκα δεν είναι εργαλείο αναπαραγωγής, αλλά
κλείνουν τα μάτια όταν παρένθετες μητέρες κυοφορούν τέκνα ΛΟΑΤΚΙ οικογενειών
για δεκάδες χιλιάδες ευρώ καθιστάμενες εργαλείο αναπαραγωγής εμπορίου βρεφών.
Έτσι οι ΛΟΑΤΚΙ δεν δίνουν απαντήσεις για το πως θα συνεχίσει να αναπαράγεται
φυσιολογικά το ανθρώπινο είδος στο μέλλον, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.
Σήμερα η σεξουαλική παρενόχληση είναι πάντοτε αδίκημα ανδρικό, ποτέ ομοφυλοφιλικό, ενώ τα εγκλήματα πάθους, όπως
συζυγοκτονίες, βαπτίζονται γυναικοκτονίες (ως μίσος προς την γυναίκα). Πιστεύω
ότι όσο υφίσταται ο κλασσικός πυρήνας της ελληνικής οικογένειας τόσο καλύτερα
μπορούν οι Έλληνες να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα και να διασφαλίσουν την
υπαρξιακή τους συνέχεια. Δυστυχώς όμως, στην εποχή μας οι ελληνικές οργανωμένες
κοινωνίες παρακμάζουν.
Η μεγάλη δημοσιότητα που δίνεται στους ΛΟΑΤΚΙ και άλλους μοδάτους κηφήνες,
οι αυστηροί νόμοι φυλάκισης και απαγγελίας προστίμων για την κακομεταχείριση
των ζώων έχουν μεγαλύτερη προβολή και απαξίωση από τους Έλληνες στρατιώτες που
σκοτώθηκαν στην Λιβύη, ή τον άτυχο άνδρα που πέταξαν στην θάλασσα από το πλοίο,
ή αν σου πήραν το σπίτι με πλειστηριασμό συνοδεία των ΜΑΤ, ή αν είσαι θύμα προπηλακισμού ή βιασμού ή διάρρηξης, τότε
δεν έχεις καμμία σημασία. Δεν είσαι σημαντικός και δεν αξίζεις καμμία
δημοσιότητα. Απλώς συμβαίνουν αυτά. Όπως και οι καταστροφές από το φαινόμενο
της κλιματικής αλλαγής στην Θεσσαλία. Αυτός είναι ο νέος κόσμος που οικοδομούμε
μαζί οι Έλληνες πολιτικοί και ο λαός. Καμμία αγάπη για την οικογένεια ή την
πατρίδα.
Τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα, πεθαίνουν διπλάσιοι άνθρωπο απ’ ότι
γεννιούνται. Με αυτό τον ρυθμό υπολογίζεται ότι μέχρι το 2050 ο ελληνικός πληθυσμός θα μειωθεί στα 7,500,000 εκατομμυρια περίπου, ενώ ο αριθμός των μεταναστών θα φτάσει
τα 2,500,000. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν κάνουν απολύτως τίποτα ως προς την
διατήρηση και διαφύλαξη ενός συμπαγούς ελληνικού DNA. Αντίθετα με συγκεκριμένες ενέργειες επιτρέπουν συντονισμένες αποβάσεις
μεταναστών στα νησιά μας, από ηλικίες των 20 μέχρι και τα 40.
Οι έλληνες τραπεζίτες με την βοήθεια των ελληνικών κυβερνήσεων μας κρατούν
υπόδουλους. Μας χρεώνουν 2,5 ευρώ για κάθε ανάληψη που κάνουμε από τον
λογαριασμό των δεδουλευμένων μας (ελληνική πρωτοτυπία). Δημιουργούν δυσκολίες
με διάφορα μέτρα και πολιτικές μ’ αποτέλεσμα οι έλληνες να ψάχνουν τρόπους για
να μετακινήσουν τις αποταμιεύσεις τους σε τράπεζες του εξωτερικού. Η επενδυτική
αναβάθμιση έχει πραγματοποιηθεί, αλλά η αντίδραση των επενδυτών (εγχώριων και
ξένων) είναι υποτονική και ανύπαρκτη. Οι εκθέσεις και τα γράμματα που
αποστέλλονται σε επενδυτικά γραφεία για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας
τους αφήνει παγερά αδιάφορους. Και όσοι έρθουν θα είναι βραχυπρόθεσμοι
επενδυτές, όπως και στο παρελθόν. Μα πως είναι δυνατόν να μην αδιαφορούν οι
επενδυτές όταν βλέπουν ότι η ελληνική νομοθεσία υπολειτουργεί εσκεμμένα
προκειμένου να καλύψει την διαφθορά, ή όταν βλέπουν τα τεράστια προβλήματα των
ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν όπως ρευστότητα,
εταιρικά χρέη, λειτουργικά κόστη λόγω της ακριβής ενέργειας και των πρώτων
υλών, και έλλειμμα δεξιοτήτων σ’ έναν αναπτυσσόμενο ψηφιακό κόσμο;
Σύντομα θα λάβουν χώρα οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Και σ’ αυτή
την περίπτωση παρατηρούμε γενικολογίες, ευχολογίες, υιοθέτηση αιτημάτων, αλλά
έργο μηδέν. Πριν μερικές μέρες διάβαζα τα διαφημιστικά των υποψηφίων δημάρχων
και των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων στον Πειραιά. Οι περισσότεροι από αυτούς
προτάσσουν τον πολιτισμό και τον αθλητισμό αλλά όχι την δημιουργικότητα και την
παραγωγικότητα. Όλοι τους έχουν γνώμη και ιδέες που και πως θα ξοδέψουν
χρήματα, αλλά δεν έχουν άποψη για το πως θα ξεβρωμισουν τα πεζοδρόμια και να μειώσουν την ανεργία στις πόλεις
τους. Είδα επίσης κομματικά όργανα να βάζουν τα παιδιά τους να τρέξουν για
δημοτικοί σύμβουλοι. Αύριο θα γίνουν στελέχη σε κρατικούς οργανισμούς και ίσως
βουλευτές.
Δεν χρειαζόμαστε τέτοιους Έλληνες. Χρειαζόμαστε Έλληνες που να αναλαμβάνουν
αποστολές και ευθύνες. Χρειαζόμαστε αξιόπιστους Έλληνες που να έχουν μεγάλες
ιδέες. Ιδέες που να υπερβαίνουν τα γεωγραφικά τους σύνορα και να μας κάνουν
περήφανους.
Georgios
Ardavanis (Ph.D.) – 04/10/2023