Ο πραγματικός πλούτος της Ελλάδας παράγεται στο χωράφι και στο εργοστάσιο. Γι’ αυτό οι αγρότες και οι εργάτες δεν διανοήθηκαν ποτέ να επικαλεστούν ποτέ κάποια νεφελώδη ιδεολογήματα για την δουλειά τους. Η προσφορά τους είναι αυταπόδεικτη. Αντιθέτως οι απασχολούμενοι στον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών δεν αρκούνται στην υψηλότερη αμοιβή που εισπράττουν αλλά αγωνιούν να δώσουν και ανώτερο νόημα σε αυτό που κάνουν. Το επάγγελμα έγινε ιδεολογία. Ο καλός ευνοούμενος επικερδής χαρακτήρας και οι χρηματιστές κόπτονται για την ανάπτυξη, οι διαφημιστές μοχθούν για την επικοινωνία, οι ασφαλιστές χτίζουν την ασφαλιστική συνείδηση, οι δημοσιογράφοι αγωνιούν για την ενημέρωση, από εκεί πηγάζει και το καταγέλαστο ορισμένων ότι ασκούν λειτούργημα.       

Όλοι μας έχουμε πέσει θύματα των ΜΜΕ. Δημοσιογράφοι και ρεπόρτερ αμολιούνται στα ΜΜΕ και στους δρόμους με βλακοδέστατες ερωτήσεις. Είναι παράξενο ότι οι δημοσιογράφοι και οι ρεπόρτερ παίρνουν συνεντεύξεις από όλους τους πυροβολημένους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εκθέτουν απλούς ανθρώπους και ταυτόχρονα να εκτίθενται και οι δημοσιογράφοι και τα κανάλια που εκπροσωπούν. Λέγονται απίθανα πράγματα σ’ αυτά τα ρεπορτάζ. Δηλαδή άφθονη επαναλαμβανόμενη πληροφόρηση χωρίς την ελάχιστη διασταύρωση.

Γεώργιος Αρδαβάνης Ph.D. – 25/05/2024