Στην Ελλάδα του 1990 και του 2000 τα οικονομικά μοντέλα και οι πολιτικές που εισήγαγαν στην Ελλάδα οι ελληνικές κυβερνήσεις καθώς επίσης και διάφοροι εκδοτικοί όμιλοι και ΜΜΕ είχαν βαλθεί να μας πείσουν πως η ζωή μας δεν θα ήταν ποτέ ολοκληρωμένη αν δεν ξοδεύαμε ότι είχαμε και δεν είχαμε. Στην πραγματικότητα ότι δεν είχαμε και δεν είχαμε δανειστεί για να παριστάνουμε πως ζούμε όπως οι πλούσιοι και οι διάσημοι. Μάλιστα οι τότε πολυδιαφημισμένοι εκδότες κ.κ. Κωστόπουλος (Nitro) και ο συγχωρεμένος Λυμπέρης (Status) είχαν βαλθεί να μας ξεβλαχέψουν με ακριβά σπίτια, αυτοκίνητα, ρούχα, ρολόγια, κοσμήματα, νυχτερινές εξόδους και εξωτικές διακοπές.

Μέχρι το 2009 όλοι αυτοί πετούσαν στο συννεφάκι τους μέχρι που η ελληνική και παγκόσμια κρίση κτύπησε την Ελλάδα. Τα οικονομικά μοντέλα και οι πολιτικές τους κατέρρευσαν και οι κ.κ. εκδότες που προσπάθησαν να μας ξεβλαχέψουν βίωσαν και αυτοί την οικονομική καταστροφή αφήνοντας πίσω τους εκατοντάδες απλήρωτους εργαζόμενους να παλεύουν δικαστικά να σώσουν οτιδήποτε μπορούσαν να σώσουν.

Τελικά ποιοι έφταιγαν τα περιοδικά που πουλούσαν ένα τόσο ρηχό και υλιστικό τρόπο ζωής ή έφταιγαν οι εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες τους που τα έχαψαν και ήσαν διατεθειμένοι να καταχρεωθούν γι’ αυτό;   

Αυτό που έχω να πω είναι ότι ένα λάθος οικονομικό μοντέλο ή λάθος πολιτική σε μια χώρα που δεν διαθέτει παραγωγική ικανότητα, βιομηχανική διάρθρωση και αξιοκρατία είναι σίγουρο τότε ότι στο παραμικρό σφάλμα του ηγέτη της αυτή η χώρα δεν πάει μπροστά αλλά πίσω.Γι’ αυτό και σήμερα εν έτει 2024 η Ελλάδα και οι Έλληνες ακόμα αγκομαχούν να τα βγάλουν πέρα.

Είναι απαράδεκτο να έχουμε πολιτικούς οι οποίοι έχουν κάνει λάθη επί λαθών και ακόμα τους χαίδευουμε τα αυτιά. Στην επαγγελματική αρένα όποιος δεν κάνει τη δουλειά του ή κάνει επανειλημμένα λάθη τους στέλνουν σπίτι τους. Στην Ελλάδα έχουμε πολιτικούς και τους περίγυρους τους που καταστρέφουν την πατρίδα μας και εμείς τους δίνουμε συγχωροχάρτι και τους ξαναψηφίζουμε. Ο Θεός να βάλει το χέρι του.